4 marca to dzień, który symbolicznie odwołuje się do pierwszych dni, pierwszych miesięcy, nawet pierwszych kilku lat organizowania się tutaj polskiej społeczności. To dzień, który mówi nam o ludziach, którzy podjęli wówczas żmudną budowę tożsamości lokalnej, tożsamości miejsca, w którym przyszło im z nagła żyć. Żyć, zanim jeszcze ucichły karabiny i armaty najokrutniejszej w dziejach wojny, zanim ucichło szaleństwo niewiarygodnie wyzutej z człowieczeństwa II wojny światowej.

W niedzielne przedpołudnie 4 marca 2018 roku oddaliśmy cześć tym, którzy pojawili się w Białogardzie z rożnych terenów Rzeczypospolitej Polskiej. Tym, którzy kładli fundament pod lepszą, bezkrwawą przyszłość. Przyszłość, która w tamtych czasach, po latach bezwzględnego terroru i nieliczenia się z życiem ludzkim, była dla nich czymś dalece niepewnym, dla najmocniej doświadczonych przez los, przyszłość była czymś abstrakcyjnym. Mimo to zakasali rękawy wylewając fundament pod to swoje nowe miejsce na ziemi; miejsce, które stało się domem dla kolejnych pokoleń białogardzian.

Marzec 1945 roku dał początek nowej historii Białogardu, polskiej historii. Tworzymy ją do dzisiaj. W 73. rocznicę tamtych pisanych ręką polskich osadników wydarzeń mieszkańcy Białogardu zebrali się, by upamiętnić tamten czas i podkreślić jego znaczenie dla lokalnej społeczności. Uroczystości pod pomnikiem Orła Białego poprzedziła msza św. w kościele pw. NNMP. Natomiast po oficjalnych obchodach, w Młodzieżowym Domu Kultury odbyło okolicznościowe spotkanie poświęcone osadnictwu w Białogardzie.

Przypomnijmy, że Dzień Osadnika został ustanowiony uchwałą Rady Miejskiej w 2009 roku.